Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

ungulae N F

  • 1 ungula

        ungula ae, f    [unguis], a hoof, claw, talon: vestigium ungulae: sonitu quatit ungula campum, V.—Prov.: toto corpore atque omnibus ungulis, i. e. with tooth and nail.—Poet.: cum carceribus missos rapit ungula currūs, i. e. the horses, H.
    * * *
    hoof; bird claw/talon; (torture); toe nail; pig's foot/trotter (food/medicine)

    Latin-English dictionary > ungula

  • 2 aquilinus

    ăquĭlīnus, a, um, adj. [aquila], of or pertaining to the eagle, aquiline:

    ungulae,

    Plaut. Ps. 3, 2, 63:

    aspectus,

    i. e. sharp, App. M. 2, p. 115.

    Lewis & Short latin dictionary > aquilinus

  • 3 bifissus

    bĭfissus, a, um, adj. [bis-findo], cleft or divided into two parts:

    ungulae,

    Sol. 52 med. (v. bifidus).

    Lewis & Short latin dictionary > bifissus

  • 4 discrimen

    discrīmen, ĭnis, n. [contr. from discerimen à discerno; cf. crimen from cerno], lit., that which separates or divides two things from each other (for syn. cf.: differentia, discrepantia, diversitas, distantia); hence,
    I.
    Lit., an intervening space, interval, distance, division, separation:

    cum (duo maria) pertenui discrimine separarentur,

    Cic. Agr. 2, 32, 87:

    minimum quos inter et hostem Discrimen murus clausaque porta facit,

    Ov. Pont. 1, 8, 62:

    aequo discrimine,

    Lucr. 5, 690; Verg. A. 5, 154:

    parvum leti,

    Ov. M. 7, 426; Verg. A. 9, 143:

    dare discrimina costis,

    i. e. to separate them, id. ib. 10, 382:

    quae (sc. littera F) inter discrimina dentium efflanda est,

    Quint. 12, 10, 29:

    agminum,

    Curt. 4, 12 fin.:

    ungulae,

    Col. 6, 15 fin.:

    comae,

    Ov. A. A. 2, 302; and in like manner poet.: telluris pectitae, i. e. furrow, Col. Poët. 10, 94; Claud. Nupt. Honor. 103:

    medium luci,

    Grat. Cyneg. 486.—Hence, med. t. t., the dividing membrane, the midriff, diaphragm, Cael. Aur. Tard. 2, 11, 127; 5, 10, 124 al.—
    II.
    Trop. (so most frequent).
    A.
    In gen., a distinction, difference: amabat omnes, nam discrimen non facit, Lucil. ap. Non. 282, 27:

    iste, qui omnia jura pretio exaequasset omniumque rerum delectum atque discrimen pecunia sustulisset,

    Cic. Verr. 2, 2, 50; cf.:

    officia tollebantur delectu omni et discrimine remoto,

    id. Fin. 4, 25, 69:

    sit hoc discrimen inter gratiosos cives atque fortes, ut illi, etc.,

    id. Balb. 21 fin.:

    sine ullo sexus discrimine,

    Suet. Calig. 8; cf.:

    rapti per agros viatores sine discrimine liberi servique,

    id. Aug. 32:

    omisso sui alicuique discrimine,

    Liv. 5, 55:

    divinarum humanarumque rerum,

    id. 5, 40:

    recti pravique,

    Quint. 12, 3, 7:

    vocum,

    id. 1, 5, 25; cf.

    so of the different tones of the strings: septem discrimina vocum,

    Verg. A. 6, 646 et saep.— Poet.:

    tenues parvi discriminis umbrae,

    i. e. of easy gradation, Ov. M. 6, 62. —
    B.
    In partic.
    1.
    With respect to disputed matters, which are to be distinguished between, and thus decided upon, the decisive point, turning-point, critical moment, determination, decision:

    quoniam res in id discrimen adducta est, utrum ille poenas rei publicae luat, an nos serviamus,

    to this point, Cic. Phil. 3, 11, 29; cf.:

    ea res nunc in discrimine versatur, utrum... an, etc.,

    id. Quint. 30, 92; Liv. 29, 17:

    vicit disciplina militaris, vicit imperii majestas, quae in discrimine fuerunt, an ulla post hanc diem essent,

    id. 8, 35, 4: haec et his similia haud in magno equidem ponam discrimine, shall not regard as of great moment, id. praef. §

    8: postquam adesse discrimen ultimum belli animadvertit,

    id. 44, 23:

    instant enim (adversarii) et saepe discrimen omne committunt,

    abandon the most decisive points, Quint. 6, 4, 17 et saep.— Poet.:

    experiar, deus hic, discrimine aperto, An sit mortalis,

    the test, Ov. M. 1, 222.—
    2.
    Transf., a dangerous, decisive moment, crisis, dangerous condition; risk, danger, hazard:

    in ipso discrimine periculi aliquem destituere,

    Liv. 6, 17; so,

    periculi,

    id. 8, 24: in summo rem esse discrimine, * Caes. B. G. 6, 38, 2; cf.:

    adducta est res in maximum periculum et extremum pene discrimen,

    Cic. Phil. 7, 1:

    salus sociorum summum in periculum ac discrimen vocatur,

    id. de Imp. Pomp. 5, 12:

    in extremo discrimine ac dimicatione fortunae,

    id. Sull. 28:

    in veteris fortunae discrimen adducitur,

    id. Mur. 27, 55; cf.:

    aliquem in discrimen capitis adducere,

    id. Deiot. 1, 2; so,

    capitis,

    Quint. 11, 1, 49:

    si ei subito sit allatum periculum discrimenque patriae,

    Cic. Off. 1, 43, 154:

    rem publicam in discrimen committere,

    Liv. 8, 32; 33, 7; cf.:

    fuitque dies illa tenebrarum et discriminis,

    Vulg. Esth. 11, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > discrimen

  • 5 divarico

    dī-vārĭco, no perf., ātum, 1, v. a. and n.
    I.
    Act., to spread asunder, to stretch apart (very rare):

    taleas super terram,

    Cato R. R. 45 fin.:

    tigna,

    Vitr. 10, 2:

    hominem in ea statua,

    Cic. Verr. 2, 4, 40: divaricatis cruribus, Prud. steph. 5, 252; cf.

    pedibus,

    Amm. 22, 11.—
    * II.
    Neutr., to be spread out:

    ungulae,

    Varr. R. R. 2, 5, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > divarico

  • 6 fibra

    fī̆bra, ae, f. [acc. to Doed. Syn. 3, p. 22, kindr. with filum (cf. the Eng. string in both senses)], a fibre, filament, in a plant, in a part of an animal's body, etc. (cf. nervus).
    I.
    Lit.:

    viriditas herbescens, nixa fibris stirpium, sensim adolescit,

    Cic. de Sen. 15, 51:

    omnes radicum fibras evellere,

    id. Tusc. 3, 6, 13:

    recurvae radicis,

    Ov. M. 14, 633:

    alliorum,

    Verg. M. 88:

    tubera undique terra circumdata nullisque fibris nixa aut saltem capillamentis,

    Plin. 19, 2, 11, § 33; Col. 11, 2, 9; 11, 3, 21:

    pulmo in duas fibras ungulae bubulae modo dividitur..jecur in quatuor fibras dividitur,

    i. e. parts, divisions, Cels. 4, 11:

    perlucentes numerare in pectore fibras,

    Ov. M. 6, 391:

    quid fissum in extis, quid fibra valeat, accipio,

    Cic. Div. 1, 10, 16; cf.:

    pericula praemonent, non fibris modo extisque, sed alia quadam significatione,

    Plin. 8, 28, 42, § 102:

    altera fibra (jecoris),

    id. 11, 37, 76, § 196; 32, 6, 21, § 60: fibrae cincinnorum madentes, Cic. Fragm. ap. Serv. Verg. G. 1, 120 et saep.—
    II.
    Transf., entrails in gen. ( poet. and in post-Aug. prose):

    tura focis, vinumque dedit fibrasque bidentis,

    Ov. F. 4, 935; cf.:

    caesorumque boum fibris de more crematis,

    id. M. 13, 637:

    Promethea,

    i. e. the liver devoured by the vulture, Val. Fl. 7, 355; cf. Verg. A. 6, 600: conscia deorum (as giving prognostics;

    v. above I.),

    Tib. 1, 8, 3; cf.:

    sibi commissos fibra locuta deos,

    Prop. 4 (5), 1, 104:

    fibraeque repente Conticuere,

    Sil. 1, 138:

    neque mihi cornea fibra est,

    i. e. I am not so callous, insensible, Pers. 1, 47.—
    2.
    Trop., like our word bowels, of the interior of the earth:

    persequimur omnes ejus (terrae) fibras,

    Plin. 33 praef. § 1.

    Lewis & Short latin dictionary > fibra

  • 7 findo

    findo, fĭdi, fissum, 3, v. a. [root Sanscr. bhid-, to cleave; Germ. beissen; Engl. bite], to cleave, split, part, separate, divide (class.; cf.: scindo, seco, caedo).
    I.
    Lit.: hoc enim quasi rostro finditur Fibrenus et divisus aequaliter in duas partes latera haec alluit, Cic. Leg. 2, 3, 6; cf.:

    inimicam findite rostris Hanc terram,

    Verg. A. 10, 295:

    patrios findere sarculo agros,

    Hor. C. 1, 1, 11:

    terras vomere,

    Ov. A. A. 2, 671:

    mare carinā,

    Prop. 3, 9 (4, 8), 35:

    Assaraci tellus, quam... Findunt Scamandri flumina,

    Hor. Epod. 13, 14:

    hiulca siti findit Canis aestifer arva,

    Verg. G. 2, 353; cf.:

    arentes cum findit Sirius agros,

    Tib. 1, 7, 21:

    rubra Canicula findet Statuas,

    Hor. S. 2, 5, 39:

    os,

    Cels. 8, 4 med.; cf. id. 8, 3 fin.:

    specularis lapis finditur in quamlibet tenues crustas,

    Plin. 36, 22, 45, § 160; cf. Quint. 11, 3, 21:

    hic locus est, partes ubi se via findit in ambas,

    Verg. A. 6, 540; id. G. 2, 78; Ov. M. 4, 65.—
    b.
    In part. perf.:

    fissa ferarum ungula,

    Lucr. 4, 680:

    ungulae equi,

    Suet. Caes. 61:

    lingua in partes duas,

    Ov. M. 4, 585:

    lignum,

    Verg. A. 9, 413:

    ferulae,

    Cels. 8, 10; cf. id. 8, 3 fin.
    B.
    Mid., to split, burst ( poet. and very rare):

    turgescit bilis: findor,

    I am ready to burst with rage, Pers. 3, 8:

    cor meum et cerebrum finditur,

    Plaut. Bacch. 2, 4, 17: Marsis finduntur cantibus angues, Ov. Med. fac. 39.—
    II.
    Trop., to divide ( poet. and very seldom):

    Idus sunt agendae, Qui dies mensem Veneris marinae Findit Aprilem,

    Hor. C. 4, 11, 16:

    fissa voluntas,

    Prud. Psych. 760.—Hence, fissum, i, n., a cleft, slit, fissure.
    A.
    In gen. (very rare):

    postquam implevisti fusti fissorum caput,

    Plaut. Aul. 3, 4, 7:

    ad ani fissa,

    Cels. 5, 20, 5.—
    B.
    Esp., in the lang. of augurs, of the divided liver:

    jecorum,

    Cic. Div. 1, 52, 118; cf.:

    fissum in exitis,

    id. ib. 1, 10, 16;

    jecoris,

    id. N. D. 3, 6, 14:

    familiare et vitale,

    id. Div. 2, 13, 32.

    Lewis & Short latin dictionary > findo

  • 8 indivisus

    in-dīvīsus, a, um, adj., undivided (ante-class. and post-Aug.).
    I.
    Lit.:

    ungulae equorum,

    i. e. not cloven, Varr. R. R. 2, 7, 2; Just. 43, 1, 3:

    rerum media indivisaque magis fratribus,

    Stat. Th. 8, 312.—
    II.
    Transf., common:

    negotium,

    Amm. 21, 12:

    pro indiviso,

    in an undivided manner, in common, Cato, R. R. 137; cf.:

    (arbores) pro indiviso possessae a feris,

    Plin. 17, 1, 1, § 1:

    pro indiviso valere,

    equally, in like manner, id. 16, 32, 59, § 137.— Adv.: in-dīvīsē, undividedly, in common: agere, Pseudo-Ascon. ap. Cic. Verr. 2, 1, 55.

    Lewis & Short latin dictionary > indivisus

  • 9 madesco

    mădesco, dŭi, 3, v. inch. n. [madeo], to become moist or wet ( poet. and in post-Aug. prose).
    I.
    Lit.:

    semiusta madescunt Robora,

    Verg. A. 5, 697: tellus Nubibus assi [p. 1095] duis pluvioque madescit ab austro, Ov. M. 1, 66:

    multā terra madescit aquā,

    id. F. 6, 198: nec madescimus nisi umore, * Quint. 6, 2, 28: spectare oportet, num tempora paulum madescant, become moist, i. e. perspire, Cels. 3, 6 med. — Poet.:

    quibus invito maduerunt sanguine dextrae,

    have killed, Val. Fl. 3, 391; cf.:

    nati maduere paterno Sanguine,

    Luc. 2, 149.—
    * B.
    In partic., to get drunk, become intoxicated:

    quem (Chrysippum) cotidie ferunt madescere solitum,

    Front. de Fer. Als. 3 Mai.—
    II.
    Transf., to become soft:

    ne umore madescant ungulae,

    Col. 6, 30; 11, 3, 23;

    id. poët. 10, 398: triticum madescit dulci aquā ligneis vasis,

    Plin. 18, 7, 17, § 76.

    Lewis & Short latin dictionary > madesco

  • 10 miluina

    milŭīnus (also milvīnus), a, um, adj. [id.], of or belonging to the kite (class.):

    plumae,

    Plin. 37, 10, 60, § 167.—
    B.
    Transf., resembling a kite, kite-like, i. e. rapacious:

    ungulae,

    i. e. a thief's clutches, Plaut. Ps. 3, 2, 63. pullus, Cic. Q. Fr. 1, 2, 2, § 6: miluinus pes, kite's foot, an herb so called from its resemblance to the foot of a kite, Col. 12, 7, § 1; cf. Plin. 27, 8, 35, § 57.—
    II.
    Subst.: miluīna ( milvīna), ae, f.
    * A.
    (Sc. fames.) A kite's, i. e. a ravenous, appetite, voracity, Plaut. Men. 1, 3, 29 (dub.; Ritschl, bulimam).—
    B.
    (Sc. tibia.) A kind of flute of a very clear tone: miluina genus tibiae acutissimi soni, Paul. ex Fest. p. 123 Müll.; Sol. 5, 19.

    Lewis & Short latin dictionary > miluina

  • 11 miluinus

    milŭīnus (also milvīnus), a, um, adj. [id.], of or belonging to the kite (class.):

    plumae,

    Plin. 37, 10, 60, § 167.—
    B.
    Transf., resembling a kite, kite-like, i. e. rapacious:

    ungulae,

    i. e. a thief's clutches, Plaut. Ps. 3, 2, 63. pullus, Cic. Q. Fr. 1, 2, 2, § 6: miluinus pes, kite's foot, an herb so called from its resemblance to the foot of a kite, Col. 12, 7, § 1; cf. Plin. 27, 8, 35, § 57.—
    II.
    Subst.: miluīna ( milvīna), ae, f.
    * A.
    (Sc. fames.) A kite's, i. e. a ravenous, appetite, voracity, Plaut. Men. 1, 3, 29 (dub.; Ritschl, bulimam).—
    B.
    (Sc. tibia.) A kind of flute of a very clear tone: miluina genus tibiae acutissimi soni, Paul. ex Fest. p. 123 Müll.; Sol. 5, 19.

    Lewis & Short latin dictionary > miluinus

  • 12 milvina

    milŭīnus (also milvīnus), a, um, adj. [id.], of or belonging to the kite (class.):

    plumae,

    Plin. 37, 10, 60, § 167.—
    B.
    Transf., resembling a kite, kite-like, i. e. rapacious:

    ungulae,

    i. e. a thief's clutches, Plaut. Ps. 3, 2, 63. pullus, Cic. Q. Fr. 1, 2, 2, § 6: miluinus pes, kite's foot, an herb so called from its resemblance to the foot of a kite, Col. 12, 7, § 1; cf. Plin. 27, 8, 35, § 57.—
    II.
    Subst.: miluīna ( milvīna), ae, f.
    * A.
    (Sc. fames.) A kite's, i. e. a ravenous, appetite, voracity, Plaut. Men. 1, 3, 29 (dub.; Ritschl, bulimam).—
    B.
    (Sc. tibia.) A kind of flute of a very clear tone: miluina genus tibiae acutissimi soni, Paul. ex Fest. p. 123 Müll.; Sol. 5, 19.

    Lewis & Short latin dictionary > milvina

  • 13 milvinus

    milŭīnus (also milvīnus), a, um, adj. [id.], of or belonging to the kite (class.):

    plumae,

    Plin. 37, 10, 60, § 167.—
    B.
    Transf., resembling a kite, kite-like, i. e. rapacious:

    ungulae,

    i. e. a thief's clutches, Plaut. Ps. 3, 2, 63. pullus, Cic. Q. Fr. 1, 2, 2, § 6: miluinus pes, kite's foot, an herb so called from its resemblance to the foot of a kite, Col. 12, 7, § 1; cf. Plin. 27, 8, 35, § 57.—
    II.
    Subst.: miluīna ( milvīna), ae, f.
    * A.
    (Sc. fames.) A kite's, i. e. a ravenous, appetite, voracity, Plaut. Men. 1, 3, 29 (dub.; Ritschl, bulimam).—
    B.
    (Sc. tibia.) A kind of flute of a very clear tone: miluina genus tibiae acutissimi soni, Paul. ex Fest. p. 123 Müll.; Sol. 5, 19.

    Lewis & Short latin dictionary > milvinus

  • 14 putresco

    pū̆tresco (not in Cic.; for in Tusc. 1, 3, putescat is the correct read.), ĕre, v. inch. n. [putreo].
    I.
    To grow rotten or putrid, to rot, putrefy, moulder, decay:

    ne ungulae putrescant,

    Varr. R. R. 2, 5:

    vestis putrescit,

    Hor. S. 2, 3, 119:

    dentes,

    Plin. 31, 9, 45, § 101:

    malus,

    Pall. 3, 25, 15: medullae, Prud. steph. 4, 131:

    cicatrices,

    Vulg. Psa. 37, 5.—
    II.
    To become loose or friable, Col. 2, 11, 3; 3, 11, 7; 11, 2, 61; 11, 3, 56.—
    III.
    Trop., to fall into contempt, become disgusting:

    et nomen impiorum putrescet,

    Vulg. Prov. 10, 7; id. Jer. 13, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > putresco

  • 15 ramula

    rāmŭla, ae, f. [ramus], the hoof:

    equorum,

    Veg. Vet. 1, 56, 31 (al. ungulae); 2, 58, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > ramula

  • 16 tenellus

    tĕnellus, a, um, adj. dim. [tener], somewhat tender or delicate (very rare):

    bella et tenella Casina,

    Plaut. Cas. 1, 20: vates, Domit. Mart. poët. ap. Suet. Gram. 16:

    ungulae pullorum equinorum,

    Varr. R. R. 2, 7, 11:

    vultus,

    Stat. S. 5, 5, 86:

    tenellum enim cito facit putre (aqua),

    Varr. R. R. 1, 41, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > tenellus

См. также в других словарях:

  • Ungulae — Ungula Un gu*la, n.; pl. {Ungul[ae]}. [L., a claw, hoof, from unguis a nail, claw, hoof.] 1. A hoof, claw, or talon. [1913 Webster] 2. (Geom.) A section or part of a cylinder, cone, or other solid of revolution, cut off by a plane oblique to the… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • ungulae — n. claw, talon, hoof; geometrical shape formed from the bottom part of a cylinder cone resembling a horse s hoof …   English contemporary dictionary

  • Campus ungulae — nago laukas statusas T sritis gyvūnų raida, augimas, ontogenezė, embriologija atitikmenys: lot. Campus unguiculae; Campus ungulae ryšiai: platesnis terminas – nagas …   Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai

  • Capsula ungulae — kanopos kapsulė statusas T sritis gyvūnų anatomija, gyvūnų morfologija atitikmenys: lot. Capsula ungulae ryšiai: platesnis terminas – kanopos pleištas …   Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai

  • Cuneus ungulae — kanopos pleištas statusas T sritis gyvūnų anatomija, gyvūnų morfologija atitikmenys: lot. Cuneus ungulae ryšiai: platesnis terminas – kanopa siauresnis terminas – dorsalinis kampas siauresnis terminas – kanopos kapsulė siauresnis terminas –… …   Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai

  • Dermis ungulae — kanopos tikroji oda statusas T sritis gyvūnų raida, augimas, ontogenezė, embriologija atitikmenys: lot. Dermis ungulae ryšiai: platesnis terminas – tikroji oda …   Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai

  • Epidermis ungulae — nago epidermis statusas T sritis gyvūnų raida, augimas, ontogenezė, embriologija atitikmenys: lot. Epidermis unguiculae; Epidermis ungulae ryšiai: platesnis terminas – nagas …   Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai

  • Eponychium ungulae — antnagė statusas T sritis gyvūnų raida, augimas, ontogenezė, embriologija atitikmenys: lot. Eponychium unguiculae; Eponychium ungulae ryšiai: platesnis terminas – nagas …   Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai

  • Hyponychium ungulae — panagė statusas T sritis gyvūnų raida, augimas, ontogenezė, embriologija atitikmenys: lot. Hyponychium unguiculae; Hyponychium ungulae ryšiai: platesnis terminas – nagas …   Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai

  • Lamina ungulae — nago lapelis statusas T sritis gyvūnų raida, augimas, ontogenezė, embriologija atitikmenys: lot. Lamina unguiculae; Lamina ungulae ryšiai: platesnis terminas – nagas …   Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai

  • Matrix ungulae — nago guolis statusas T sritis gyvūnų raida, augimas, ontogenezė, embriologija atitikmenys: lot. Matrix unguiculae; Matrix ungulae ryšiai: platesnis terminas – nagas …   Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»